اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ اَدْعوُهُ فَیُجیبُنى‏، وَاِنْ کُنْتُ بَطیئاً حینَ یَدْعوُنى‏،

ستایش خدایى‏را که مى‏خوانمش و او پاسخم دهد و اگرچه وقتى مى‏خواندم بکندى به درگاهش روم‏

وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ اَسْئَلُهُ فَیُعْطینى‏، وَاِنْ کُنْتُ بَخیلاً حینَ یَسْتَقْرِضُنى‏،

و ستایش خدایى را که مى‏خواهم از او و به من عطا مى‏کند و اگرچه در هنگامى که او از من چیزى قرض خواهد من بخل کنم‏

وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ اُنادیهِ کُلَّما شِئْتُ لِحاجَتى‏، وَاَخْلوُ بِهِ حَیْثُ شِئْتُ‏

و ستایش خدایى را که هرگاه براى حاجتى بخواهم او را ندا کنم و هر زمان بخواهم براى‏

 لِسِرِّى‏ بِغَیْرِ شَفیعٍ فَیَقْضى‏ لى‏ حاجَتى‏، اَلْحَمْدُللَّهِ‏ِ الَّذى‏ لا اَدْعُو غَیْرَهُ،

راز و نیاز بدون واسطه با او خلوت کنم و او حاجتم را برآورد ستایش خدایى را که جز او

 وَلَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ، لَمْ یَسْتَجِبْ لى‏ دُعآئى‏، وَالْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ لا اَرْجُو

کسى را نخوانم و اگر غیر او دیگرى را مى‏خواندم دعایم را مستجاب نمى‏کرد و ستایش خدایى را که بجز او

 غَیْرَهُ، وَلَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ، لَأَخْلَفَ رَجآئى‏،

امید ندارم و اگر به غیر او امیدى داشتم ناامیدم مى‏کرد...