خدایا تو مرا عشق کردی که در قلب عشاق بسوزم ، تو مرا اشک کردی که در چشم یتیمان بجوشم ، تو مرا فریاد کردی که کلمه ی حق را هر چه رساتر در برابر جباران اعلام نمایم ، تو تار و پود مرا با غم و درد سرشتی .
تو مرا به آتش عشق سوختی ، تو مرا در طوفان حوادث پرداختی و در کوره ی غم و درد گداختی . تو مرا در دریای مصیبت و بلا غرق کردی و در کویر فقر و حرمان و تنهایی سوزاندی .
خدایا ! تو به من پوچی زود گذر را نمایاندی و ارزش شهادت را آموختی .
گزیده ای از کتاب بینش و نیایش شهید دکتر مصطفی چمران