سلام
اصلا فکر نکنید که برد و باخت برام مهمه ها ! نخیر تنها چیزی که در یک مسابقه مهمه : برد و باخته !!!
می دونید خیلی وقتا شده که دوستام بهم گفتن فلانی تو چقدر آدم رویایی هستی یعنی نمی خوای واقعیت های زندگی رو ببینی ، تو همیشه امیدواری و هیچوقت دست از تلاش بر نمی داری ،
می دونی این حرفشون رو خیلی قبول دارم ، چون من آدمی هستم که هرگز روم کم نمی شه و در بدترین حالات به بودن خدا امیدوارم ، اینطوریم نیست که هر چه پیش آید خوش آید ، ون این وسط یه منی وجود داره که پیش آمد ها رو به وجود میاره ، قبول داری ؟؟؟ شایدم نداری !!! خب اگه دوست داری در موردش برام بگو اگه هم نه که هیچی ...
اساتید محترم فقط یه چیزی بگم : که هر چه دارم همه از دولت قرآن دارم...
حالا برید سر اصل مطلب :
با وجود این که آیات و روایات بسیاری بیانگر این است که نا امیدی و یاس ، علاوه بر جنبه های رکود و توقف همه جانبه ، مورد خشم و غضب خدای متعال و ائمه اطهار ( علیهم السلام ) می باشد ؛ ولی متاسفانه علل گوناگونی دست به دست هم داده و این گناه بزرگ و ویرانگر را رایج نموده است .
1. شیطان:
یکی از نیروی هایی که انسان را به یاس می کشاند ، شیطان پلید است که مرتبا امور منفی و یاس آور را برای انسان تکرار می کند ؛ تا شاید بتواند فرد یا افرادی را هماهنگ با اندیشه خود نماید . قرآن از این روش او به وسوسه و القا ئات شیطانی تعبیر می کند . شیطان هر لحظه می گوید :« این چه دنیایی شده ؟! دیگر زندگی ارزشی ندارد ! مرگ بهتر از این زندگی است ! آخر چرا من باید این چنین باشم ؟! مگر من چه کرده ام ؟! بعد از این همه دلسوزی و تلاش ... حالا قدر من را نمی دانند ؛ پس ... تا کی صبر کنم ؟هیچ کس نیست درد مرا ، احساساتم را ، علاقه ام را درک کند ؛ اگر کوه بود متلاشی می شد ، من که آدمم ! ای آقا ... من که دیگر نمی توانم این وضع را تحمل کنم!و...»
سپس شیطان می خواهد نقش مهلک خود را ایفا کند ... و نتیجه : مرگ ، فرار ، انحراف.
حالا دیگر شیطان آدم را رها می کند ، چرا که نقشه ی خود را عملی کرده است ، نا گاه چشمت را باز می کنی : خواهی فهمید که نه دین داری ، نه دنیا و نه آخرت ، بله ! شیطان را خوشحال و خدا را غضبناک کردی.
2. کوتاه اندیشی :
قرآن در آیه 77 سوره ی مبارکه نساء می گوید :« بهره های آخرت هم بهتر و هم ابدی و پاینده است » ولی جمعی به پاداش های اندک وبهره های کوتاه ومحدود اکتفا می نمایند و خود را از ثمرات اخروی محروم می سازند . نمی شود انسان کوتاه اندیش باشد و و به مقامات عالیه و معنوی نایل آید . پاداش های جاوید و عالیه بهشت از آن نیکان ، صالحان و متقین می باشد ؛ نه از آن افرادی سست عنصر و کوتاه فکر . آری ! کوتاه اندیشی افراد موجب یاس و نا امیدی افراد می شود ؛ مثلا : اگر پدری فرزندش را مجبور کند تا به مدرسه برود و او هم با تمام توان ، تلاش نماید تا به مدارج و مقامات بالا برسد ؛ اتفاقا شب آخر امتحانات ، به علت دیگری پدرش او را کتک بزند و یا با او قهر کند ، اگر این شخص فردا به جلسه امتحان نرود و موجب مردودی خود گردد ؛ آیا افراد عاقل او را سرزنش نخواهند کرد و به او نمی گویند : پسر جان ! آن کتک برای فلان کار خلافت بوده ، ربطی به امتحانات نداشته ؛ چرا زحمت هایت را هدر دادی؟
ادامه داره...